Panuje tu swoisty mikroklimat: puszcza magazynuje ciepło latem i oddaje je jesienią, w zimie natomiast pochłania chłód i zwraca go wiosną. W zależności od warunków
(gleby, cieków wodnych) występują tu łęgi, grądy, olsy, borealne świerczyny, bory bagienne, bory iglaste, bory mieszane i inne połączone sieciami wzajemnych zależności.
Grądy – las mieszany wielowarstwowy, z bogatym podszytem i runem. Dominują tu grab, lipa, dąb.
Bory iglaste rosną na glebach ubogich i kwaśnych. Występują tutaj świerki i sosny z domieszką drzew liściastych., mchy paprocie orlice i zimozielone krzewinki (np. borówka
czernica). Świerk zacienia dno lasu, w borze sosnowym jest jaśniej. Na piaszczystych wydmach występuje bór chrobotkowy.
Bory bagienne powstają na torfowiskach wysokich. Rosną tutaj sosny, brzozy omszone i rzadziej świerki, a w obniżeniach mchy torfowce, wełnianki pochwowate, modrzewice zwyczajne
i żurawiny błotne, nieco wyżej – zioła, krzewinki i krzewy.
Olsy to lasy bagienne, gdzie dominuje olsza czarna. Może jej towarzyszyć brzoza i rzadziej świerk. U nasady drzew powstają żyzne kępy, na których rosną rośliny typowe dla borów,
w wodzie natomiast rośliny bagienne.
Borealne świerczyny powstają często na drodze sukcesji biologicznej z olsów. Świerki wspierają się na wyniesionych korzeniach, które pokrywa mech. Nadal występują niecki z
błotem torfowym.
Łęgi rosną wzdłuż cieków wodnych. Występują tu olchy, jesiony i świerki. Warstwa runa i podszytu są bardzo bujne. Pokrzywa może tu dochodzić do 2 m wysokości.
Bory mieszane łączą cechy lasu liściastego i boru. Występują tutaj: dąb, świerk, sosna, brzoza i osika, a w niższych warstwach grab i lipa, w poszycie świerk, brzoza i grab.
Flora jest bardzo bogata: borówki brusznice, borówki czernice, siódmaczki leśne, storczyki, leszczyny, przylaszczki, zawilce, fiołki, lilie złotogłów, paprocie orlice,
konwalie majowe, nawłocie zwyczajne, miodowniki melisowate, kokoryczki wonne, turówki wonne oraz setki gatunków grzybów.
